Maak kennis met Adèle Pierre, die al bijna een jaar telling raadgever bij Bruss'help.

Voordat ik bij Bruss’help kwam, werkte ik vier jaar als promovendus bij een onderzoekscentrum voor stedenbouw. Mijn proefschrift ging over de relatie tussen inschrijving en toegang tot sociale rechten, een onderwerp dat me snel in de richting van de situatie van daklozen leidde. Deze ervaring was een echte onderdompeling in sociale en stedelijke kwesties, waardoor ik me bewust werd van de realiteiten van dakloosheid en de uitdagingen die dit met zich meebrengt. Aan het einde van mijn doctoraat besloot ik me dan ook meer concreet in te zetten door bij Bruss’help te komen als onderzoeker voor de daklozentelling.

Op dit moment ben ik druk bezig met de organisatie van de daklozentelling, die snel nadert. Dit is een belangrijk project van Bruss’help, dat om de twee jaar wordt uitgevoerd en tot doel heeft een nauwkeurig overzicht te geven van de dakloosheid in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. We verzamelen gegevens die niet alleen worden gebruikt om de omvang van het probleem te beoordelen, maar ook om het overheidsbeleid te sturen en de sector concrete instrumenten te bieden om beter te begrijpen en te handelen.

Mijn dagelijkse werk bestaat uit het coördineren van de projectactoren, het organiseren van trainingen, het mobiliseren van vrijwilligers, en het aanpassen van de methodologie met de stuurgroep... Dit jaar proberen we het kwalitatieve deel over de profielen en trajecten van daklozen te verfijnen door het uitbreiden van de dataverzameling die in 2022 werd gestart.

Een van de uitdagingen die ik tegenkom, is de noodzaak om de verwachtingen van de partners en instellingen te verzoenen met de vereisten van onderzoek. De ene partij zoekt vaak concrete en directe resultaten om de realiteiten waarmee ze op het terrein worden geconfronteerd aan te pakken, terwijl wetenschappelijke analyse een rigoureus proces volgt dat tijd kost en soms losstaat van de urgenties op het terrein. Het is een evenwichtsoefening tussen de noodzaak van reactievermogen en het belang van lange termijn reflectie.

Wat fascineert je het meest in je huidige werk?

Wat me echt fascineert, is de diversiteit aan partnerschappen en samenwerkingen. Elke dag werk ik samen met mensen uit heel verschillende achtergronden: verenigingen, publieke actoren, onderzoekers, maatschappelijk werkers... Het is enorm verrijkend! En dan het enthousiasme en de betrokkenheid te zien waarmee partners aan het project deelnemen, is een echte bron van motivatie. Je voelt een echte wil om te begrijpen en te handelen, en het is erg stimulerend om te denken dat ons werk, op zijn manier, bijdraagt aan het verbeteren van de situatie.

Een anekdote om te delen over je ervaring bij Bruss’help...?

Ik heb er wel een grappige: het was een vrijdagavond, na een lange stuurgroepvergadering. Twee van onze deelnemers, uitgeput maar nog steeds gepassioneerd, kwamen vast te zitten in de lift. Toen ik me realiseerde wat er gebeurde, ging ik met hen praten om er zeker van te zijn dat het goed ging, voordat ik hulp ging bellen. Maar in plaats van in paniek te raken, waren ze verwikkeld in een levendige discussie over de beste methoden voor daklozentellingen! Uiteindelijk is alles goed gekomen en het blijft een herinnering die me doet glimlachen, omdat het duidelijk maakt hoe toegewijd iedereen is aan dit project, zelfs in onwaarschijnlijke situaties."

 

Afdrukken E-mailadres